Bu Blogda Ara

Slider

Tema resimleri sndr tarafından tasarlanmıştır. Blogger tarafından desteklenmektedir.

Video

Cinema

Wêje

Pirtûk

Huner

Dîrok

Nûçe

Yek ji Nûnerên Herî Serketî yê Sînemaya Helbestkî: Béla Tarr


“Rê mirov diguherîne.” Ji fîlmê “Sátántangó”

Nivîs: Rûmet Med (Rûmet Onur Kaya)

Herikîna jiyanê rêwîtiyekê ye ku ji çîrokên curbicur û resen ve pêk tê. Di vê rêwîtiya xwezayê û dîrokê
de çîrokên mezin û nejibîrkirî bi awayên cuda xwe didin der. Di hunera sînemayê de jî derhênerên
mezin bi kamerayên xwe nerîn û vegotinên bihêz, nîpnû û kûr ava kirine. Yek ji van jî derhênerê hoste
Béla Tarr e ku yek ji nûnerên herî girîng û serketî yê Sînemaya Helbestkî ye.

Sînemagerê navdar ê macar Béla Tarr li parzemîna Ewropayê û li seranserê cîhanê herî zêde bi fîlmên
xwe yên wekî; “Sátántangó”, “Kárhozat” û “A Torinói ló” ve hate naskirin. Tarrî wekî derhênerên hoste
Ingmar Bergman, Robert Bresson, Andreî Tarkovsky, Krzysztof Kieślowski, Akira Kurosawa, Theodoros
Angelopoulos, Luis Buñuel, Ildikó Enyedi, Kenji Mizoguçi, Yasujirō Ozu, Hiroshi Teshigahara, Furûx
Ferroxzad, Abbas Kiarostami, Wong Kar-Wai û gelek derhênerên din, yek ji derhênerên baştirîn ê
Sînemayê Helbestkî ye. Di fîlmên xwe de (belgefîlmên, kurtefîlm, metrajdirê) çîrokên jiyanên mirovên
kedkar, rêncber, penaber û koçberan tîne li ser perdeya spî û sehneyên fîlmên wî hêdî hêdî û wekî
xewnekê diherikînin. Mirov him ji herikîna fîlmên wî derdixe û him jî tê zanîn ku sînemager Béla Tarr ji
zanista felsefeyê pir hez dike û kêfa wî gelek jê rê tê.

Nivîskar, wêjekar, rexnegir, teorîsyena hunerê, parêzvana mafê mirovan a navdar a Amerîkayî Susan
Sontag der heqê Béla Tarrî de dibêje, “Tarr yek ji rizgarkerên sînemaya nûjen e û her sal carekê ji ber
temaşekirina fîlmên wî gelek kêfxweş im.”*

Béla Tarr kî ye?

Béla Tarr di sala 1955ê de li bajarê Pécsê yê Macerîstanê hatiye dinê û li bajarê Budapeşteyê (paytexta
Mecaristanê) mezin dibe. Dayîk û bavê wî her du jî nêzîkî bi hunerên şano û sînemayê bûne, dayîka wî
di lîstikên şanoyan de suflorî kiriye û bavê wî jî bi heman awayî di lîstikên şanoyan de weke sêwirînerê
dikê xebitîye. Tarrî di salên zarokatîya xwe de nêzîkî li hunerê dibe. Di 10 salîya xwe de, dayîka wî Tarrî
dibe hilbijartinên pêşbazîyeke Televîzyona Neteweyî ya Mecaristanê û di encama pêşbazîyê de ji bo
lêanîneke romana girîng a wejêkarê navdar Tolstoyî ya bi navê “Mirina Îvan Îlyiçê” tê hilbijartin û di
lîstika şanoyê de weke lîstikvan dilîze.

Fîlmên wî:

Béla Tarr, bi tenê di fîlmên “Iván Iljics halála” (fîlmê televîzyonê 1965), “Kutya éji dala” (1983) û
“Szörnyek évadja” (1987) lîstine. Di ciwantîya xwe de bi kamerayeke 88mmê dest bi kêşana fîlmên
xwe yên amator û ewil dike, bi demê re hêdî hêdî qabiliyeta xwe ya sînemayê dibîne û hunera
sînemayê kişf dike. Di sala 1979ê de bi yekem metrajdirêj ê xwe yê bi navê “Családi tűzfészek”ê (1977)
re derdikeve li pêşberî temaşevanên sînemayê. Yekem metrajdirêj a xwe di 22 saliya xwe de dikişîne û
tê de lîstikvanên amator ku ji mirovên xwecihî hilbijartine dilîzin û tê zanîn ku lîstikvanên fîlmê di fîlmê
de ji bo dostanî cî girtine. Tarrî, vî fîlmê xwe bi tenê di 6 rojan de kişandiye û li gorî hin nivîskar û
rexnegirên hunera heftemîn, derhêner John Cassavetesî bandorê li ser fîlmê Béla Tarrî kiriye. Tarrî di
derbarê vê agahîyê de dibêje ku ew berî kêşana fîlmê “Családi tűzfészek”ê tu fîlmên Cassavetesî
temaşe nekirine.**


Du sal piştî nîşandayîna yekem fîlmê Tarrî, du fîlmên derhênerê yên din ên bi navên “Szabadgyalog”
(1982) û “Panelkapcsolat” (1982) dikevin vîzyonê. Di fîlmê wî yê “Panelkapcsolat”ê de cara yekem
serlîstikvanên profesyonel cî girtine. Sînemager di heman salê de ji berhema helbestvan û şanonûsê
mezin William Shakespeareyî yê “Macbeth” ji bo televîzyonekê fîlmê televîzyonê dikişîne ku weke du
beşan hatiye kêşandin. Beşa yekemîn a fîlmê ji 5 deqeyan û beşa duyemîn ji 67 deqeyan pêk tên.
Senaryoyên van çar fîlmên xwe Béla Tarr bixwe dinivîsîne û bi fîlmê xwe yê “Őszi almanach”ê (1984)
re êdî ligel wêjekar û senarîstê navdar ê mecar László Krasznahorkai re dixebite. Senaryoya fîlmê wî yê
“Kárhozat”ê (1987) ji alîyê Krasznahorkai ve tê nivîsandin.

Di sala 1994ê de fîlmê Tarrî yê herî girîng ê “Sátántangó” derdikeve li pêşberî sînemahezan. Ev fîlm jî ji
berhema László Krasznahorkaiyî tê kêşandin û kêşana fîlmê ji zêdetirî 7 salan didome. Fîlm, li ser
jiyanên penaberan disekine ku ji ber sedemên bêkarî û xizanî dixwazin ji welatê xwe biçin li welatekî
din. Bi tevahî ji 450 deqeyan (7:30 saet) pêk tê, sehneyên fîlmê di nava atmosfereke helbestkî û
felsefîk de hêdî hêdî diherikin, deng û rengên ba, baran û bi giştî ruhê xwezayê bi awayekî bihêz têne
bihîstin. Muzîka fîlmê ji alîyê helbestvan û bestekar Mihály Vig ve tê çêkirin û bikaranîna muzîkê di
herikîna fîlmê de bi awayekî serkeftî xwe dide der. Li gorî rexnegir, nivîskarê sînemayê û sînemazanan
di heman demê de fîlmê baştirîn ê Tarrî ye, bi rastî fîlmekî bandorker û bêhempa ye ku ji bo gelek
lîsteyên fîlman ên herî serketî tê hilbijartin. “Sátántangó” fîlmê dirêjtirîn ê Béla Tarrî ye û wekî fîlmên
derhênerê navdar ê Filîpinî Lav Diazî, li gorî piranîya fîlmên din ên sînemayê fîlmekî dirêj e. Lav Diaz
yek ji nûnerên herî serketî yê Sînemaya Hêdî ye ku li seranserê cîhanê bi gelek fîlmên xwe tê naskirin.

Piştî fîlmê “Sátántangó”yê, kurtefîlmê wî yê bi navê “Utazás az Alföldön” (1995, 35 deqe) kêşandiye û
di 2000î de jî bi fîlmê wî yê “Werckmeister Harmóniák” tên. “Werckmeister Harmóniák” di şert û
mercên zor de hatiye kêşandin. Di sala 2005ê de fîlmê Tarrî yê bi navê “A Londoni Ferfi” (ligel Ágnes
Hranitzkyê hatibû kêşandin) tê temamkirin, ev fîlm jî lêanînekê ye ku ji romana nivîskar Georges
Simenonî ji bo hunera sînemayê lê hatiye anîn. “A Londoni Ferfi” ji ber mirina yek ji çêkerên fîlmê
Humber Balsanî, di heman salê de nakeve vîzyonê, lê di 2007ê de li çarçoveya bernameya Festîvala
Fîlman a Navneteweyî ya Cannesê tê nîşandayîn û piştî salekê jî li salonên sînemayê yên dinyayê
dikeve vîzyonê.


Herî dawî di sala 2011ê de bi fîlmê xwe yê “A torinói ló” re derdikeve li pêşberî temaşevanan, li gorî
agahîya derhênerî ev fîlm di heman demê de fîlmê dawîn ê Béla Tarrî ye. “A torinói ló” ji çîrokekeke
feylesofê navdar ê dîrokê Friedrich Nietzscheyî îlhama xwe girtiye, jiyan û rêwîtiya hespek û du kesan
tîne li ser perdeya sînemayê. Fîlm, di heman salê de Festîvala Fîlman a Navneteweyî ya Berlîn jî tê de
di çarçoveya bernameyên gelek festîvalên fîlman de hate nîşandayîn, li Festîvala Fîlman a Berlînê
xelatên “Hirça Zêrîn” û “FIPRESCI”yê (Federasyona Rexnegirên Fîlman a Navneteweyî) girtine. Muzîka
fîlmê “A torinói ló” jî wekî gelek fîlmên ên Tarrî, Mihály Vig çêkiriye û him jî serlîstikvanîya fîlmê kiriye.
Derhênerê hoste Béla Tarr bi zimanê xwe yê resen û helbestkî ve temaşevanên sînemayê derdixe
rêwîtiyên helbestkî, aramker, bandorker, derasayî, bêhempa û guherîner. Sehneyên fîlmên wî neynika
xweza û demên jiyanê ne, wekî robarekî zelal diherikînin. Rêya wî destpêk û mezinbûn e, ruhê mirov
ronî û germ dike. Berhemên sînemagerê heta niha li seranserê dinyayê beşdarî li gelek bernameyên
festîvalên fîlman ên navneteweyî dibin û xelat digirin.
(1.10.2023)

Fîlmên din ên Béla Tarrî:
Belgefîlm: “City Life” (1990)
Kurtefîlm: “Visions of Europe” (2004), “Utolsó hajó” (1990), “Hotel Magnezit” (1978)
Çavkanî:
https://en.m.wikipedia.org/wiki/B%C3%A9la_Tarr
https://www.kovaratemase.com/nunereki-serkefti-ye-sinemaya-helbestki-bela-tarr-rumet-med/
* ** https://tr.m.wikipedia.org/wiki/B%C3%A9la_Tarr
“Béla Tarr, Ertesi Zaman” / Nivîskar: Jacques Ranciere ”, Lemis Yayın
(2014)
“Bela Tarr Sineması” / Nivîskar: Andras Balint Kovacs, Hayalperest Yayınevi
https://m.imdb.com/name/nm0850601/

Çavkanî:
https://en.m.wikipedia.org/wiki/B%C3%A9la_Tarr
https://www.kovaratemase.com/nunereki-serkefti-ye-sinemaya-helbestki-bela-tarr-rumet-med/
* ** https://tr.m.wikipedia.org/wiki/B%C3%A9la_Tarr
“Béla Tarr, Ertesi Zaman” / Nivîskar: Jacques Ranciere ”, Lemis Yayın
(2014)
“Bela Tarr Sineması” / Nivîskar: Andras Balint Kovacs, Hayalperest Yayınevi
https://m.imdb.com/name/nm0850601/



Karkerek Xwenda Dipirse

Kî bajarê Tebê yê bi heft derîyan ava kir?
Pirtûkan bi tenê navên qralan dinivîsînin.
Ma qralan keviran rakirine?
Yek jî Babîl hebûya, ku her tim wêran dibû,
Kî her car ji nû ve Babîlê ava kiriye?
Karkerên Avahîyê li kîjan malê Lîmayê
ku li ser avê di nava zêran de disekine, dijîyan?
Tu dibêjî, dema ku Dîwarê Mezin ê Çînê qediya,
çi hat serê hostayên dîwaran?
Li Romaya mezin çend abîdeyên serfirazî hene!
Meraq dikim, gelo kî ne ev abîdeyan ava kirine?
Sezarê kî têk birin û van serkeftînan bi dest xistin?
Ma di Bîzansa ku ketiye ser zar û zimanan de
ji bilî qesran cihê rûniştînê tune bû?

Li Atlantîsê, li wî warê çîrokan jî,
dema ku mirovan nîvê şevê di deryaya qîrî de
dixeniqîn,
gazî xulamên xwe dikirin û ji wan alîkarî dixwestin.
Ma Îskenderê bêpirç, çawa Hîndistanê dagir kiribû?
Ma wî ew der bi tena serê xwe hilgirtibû?
Ma Sezarê çawa Galyayîyan têk biribû?
Ma aşpêşekî jî li cem wî nebû?
Dibêjin, gava ku stola wî tev binav dibû
Fîlîbê Spanyayî giriyaye.
Meraq dikim, gelo jê pêve kesek din negiriyaye?
Frederickê Duyemîn, Şêrê Heft Salan qezenc kiriye ha?
Ma ji bilî wî tu serkeftî tune bû ?

Di her rûpelên pirtûkan de serkeftînek hatiye nivîsandin.
Lêbelê kî xwarina serfirazîyê çêkirine?
Di her gavê de zilamekî mezin ji nişkê ve derketîye holê.
Lê kî pereyên xerckirî didin?
Va ye ji bo te gelek bûyer.
Û gelek pirsan.

Helbest: Bertolt Brecht
Werger: Rûmet Onur Kaya

Bertolt Brecht: Eugen Berthold Friedrich Brecht bi kurtahî Berthold an jî Bertolt Brecht, (1898-1956)
nivîskar, helbestvan, şanonûs, teorîsyenê huner-sînemayê û derhênerê navdar ê komunîst ê alman.
Bertolt Brecht yek ji helbestvan û şanonûsên herî girîng ê sedsala 20ê tê qebûlkirin. Berhemên wî heta
niha li seranserê cîhanê bi dehan zimanan hatine wergerandin û xelatkirin. Fikra “Şanoya Epîk”
(şanoya dîyalektîk) ji alîyê Brecht ve pêşveçû, di jiyana xwe ya hunerê de gelek berhemên şanoyê
nivîsandin û birêvebirin. *Navê “Şanoya Epîk” cara yekem ji alîyê Erwin Piscator ve hate pênasekirin.
Bertolt Brecht, li gorî Walter Benjaminî xwe weke komunîst bi nav dikir. (Çavkanî:
https://en.wikipedia.org/wiki/Bertolt_Brecht)

*Ev nivîs cara yekem di hejmara 14emîn a kovara Sosyalîst Mezopotamya'yê (Mijdara 2023yê) de hat weşandin.  

Jîyan û Mîtolojîya Sumeran


Nivîs: Rûmet Med


“Mîtolojî” peyveke ji zimanê Grekî ye, tê wateya destan, efsane û çîrokan. Peyva “Mîtolojî” ku wek etîmolojîk ji her du peyvên ‘mît’ û ‘logos’ê pêk tê, di herikîn û geşedana dîroka mirovahîyê de cîhekî gelek girîng, taybet û diyarker digire. Yek ji çavkanîyên bingehîn ên warê wêjeyê ye û di heman demê de bandorê li ser huner, ol û zanistên din û nivîsîna dîrokê kiriye.


“Mît” (Mîtos) him bi devkî, him bi nivîskî ne û him jî ji sembolên cur bi cur ên nîgarî û peykerî hwd. pêk tên. Mîtolojîyên Kurdan bi piranî bi devkî hatine gotin, wek mînak Kawayê Hesinkar, Gilgamêş, Memê Alan, Ristemê Zal, Şuşyant û Şahmaran di mîtolojîya Kurdan de cîhekî girîng digirin û paşê bi varyantên cuda hatine nivîsandin. Sumerîyan, Hurrîyan, Akadîyan, Asûrîyan, Babîlîyan, Misrîyan û Grekîyan di warê mîtên nivîskî de dewlemend bûn û bi taybetî çavkanîyên mîtolojîya Sumerîyan bandorê li ser hemû ol û mîtolojîyên cîhanê yên ku piştî dema Sumeran pêk hatine, kirine. Di navbera olan û mîtan de têkilîyeke xurt û diyarker heye; mîtan qala çîrokên serpêhatîyên kesayetî, mijarên olî, bûyerên metafîzîk û derasayî dikin, ku bandorên mezin û diyarker li ser olan kirine.


Vegotinên çîrokên mîtolojîyan li gorî bawerî, nerîn û rêwiştên civakan diguherin, mîtosên hemû netewe û gelên cîhanê hene, gelek caran heman çîrok li herêmên cuda yên erdnîgarîya dinyayê bi awayên cihê û resen ve hatine gotin û şîrovekirin. Naverokên mîtan bi vegotinên cuda yên nifşên çaxan û bi demê re diguherin û li gorî pêwîstîyên neteweyan teşe digirin ku her çîrokbêj jî bi form û awayên cuda ve dibêjin. Çîrokên mîtololojîk di nav xwe de leheng, karakter û gerdûnên cuda afirandine û li ser afirandina mirovan, gerdûnê û herikîn-guherîna xwezayê û jiyanê şîroveyên cuda pêk anîne, û hest, raman û fikrên mirovên wî çaxî didin der.



Mîtolojîya Sumeran


Şaristanîya Sumeran yek ji şaristaniyên Mezopotamyayê ye ku wekî gelek tiştên bingehîn ên jîyanê cara yekem nivîsandinê îcad kirine û di gelek warên jiyanê de berhemên nivîskî afirandine. Şaristanîya Sumeran di jiyana rojane, zanist, huner û warên din ên jiyanê de gelek pêşketine û li gorî demê xwe wêjeyeke bandorker afirandine ku çavkanîyên xwe bi piranî ji hêman, bûyer û serpêhatiyên dîrokî yên mîtolojîyê digire.


Mîtolojîya Sumeran, diçe heta dema hilweşandina Sumeran ku bi çanda olî û zanistî ve girêdayî ye. Di dîroka Sumeran de bi hezaran xweda û xwedawend cî digirin û çîrokên mîtolojîya Sumeran bi giranî ji bûyer, çîrok û serpêhatiyên wan pêk hatine. Destana Afiriş, çîroka Tofana Nûh, çîroka Adem û Hewa, Qabîl û Habîl, Şahmaran û gelek çîrokên mîtolojîk ên din cara yekem di berhemên wêjeyî û mîtolojîk ên Sumeran de bi awayekî hatine gotin. Sumeran cara yekem xweda û xwedawendên panteona Mezopotamyayê afirandine, di bawerîya wan de ji bo her kiryarek xwedayekî an xwedawendeke hebû û bi awayekî hîyearşîk cîhên xwe digirtin.


Qral-xwedê Enlîl (di zimanê Akadî de Ellîl) di nav hîyearşîyê de di serî de bû û piştre serokwezîrê wî Enkî (di zimanê Akadî de: Ea) cî digirt. Xwedayê rojê Utu dikaribû her tiştî bibîne, maf û dadê jiyanê diparast û alîkarî li mirovan kir. Xwedayê zanatî û avê Enkî bû û wek piştevanê mirov û sêrbazan tê zanîn. Xwedawend Înannayê sembola stêrka Gelawêjê bû û piştevanîya evîndar û şervanan dikir. Çanda Sumeran bandorê li çanda Samîyan jî kirine, ku navên Sumeran bi awayekî hatine guherîn û derbasî li çanda Samîyan bûne. Wek mînak; xwedawenda Sumeran Înannayê dayîka hemû xweda û xwedawendan bû, bihêz û weke derasayî hate dîtin ku di Akadan de wek Îştar hatibû binavkirin, xwedayê Sumeran Enkî di çanda Akadan de bi navê Ea hat binavkirin, xwedayê rûyê asîmanê yê Sumeran An bû û di Babîlan de wek Anu dihat binavkirin.



Ola Sumeran 


Sumeran xwedî bawerîyeke polîteîst (pirxwedêperest) bû û di perestgehên bi navê Zigguratan de îbadetên xwe dikirin. Zigguratan ji heft qatî pêk dihatin û bi tevahî sê beş bûn. Qatên ewil wek embera xwarinan hat bikaranîn, qatên navên dibistan û perestgeh bûn, û qatên dawîn jî wek nerîngeh (resedxane) hatibû bikaranîn. Serpêhatiya dahêna nivîsê digihîje perestgehên Sumeran.


Xanî û perestgehên li Mezopotamyayê ji ber kêmbûna keviran ji kerpîç û libinan hatine çêkirin û tevî ku pir caran rastî êrîş û dagirkirinê hatibin jî ji ber vê yekê gihîştine heta îro. Di Sumeran de ji bo her tiştî xweda û xwedawendan hebûn û bi sûreta mirovan dijîyan, lê belê li gorî bawerîya Sumeran xwedî hêzên sermirovî bûn û nemir bûn. Xweda û xwedawendan ji mirovan re nadibêjin ku ew çi dixwazin, lê mirovan bi tenê bi pirsyarkirinê fêrî xwestekên wan dibûn. Di Sumeran de rîtuelên olî bi giştî ji dia, qurban û merasiman pêk dihatin, piştî diayan di perestgehan de îbadetên borak û qurban dikirin. Qurbanên bixwîn û bêxwîn hebûn; qurbanên bixwîn ji bo dilxweşîyên xweda û xwedawendan, ji bo alîkarîya mirovan û ji ber parastina hin karesat û bobelatan dihatin kirin, û qurbanên bêxwîn jî ji mêwe, zebze, şênkatîyên cur bi cur, mey, av, rûnên zeytên, nektarên mêweyan, gîyayên bêhnên xweş, guliyên daran û bixuran pêk dihatin.


Navên Xweda û Xwedawendên bingehîn ên Sumeran ên di Destana Gilgamêşî (Yek ji destanên herî girîng a mîtolojîya Sumeran) de derbas dibin: 


Anu an jî An: Xwedayê esmanê, di destpêkê de serxweda bû û bi demê re xwedayê hewayê Enlîl cihê wî girtiye.

Enlîl: Xwedayê hewayê, bavê xweda û xwedawendan e, û perestgeha wî li herêma Ekur a bajarê Nîppurê cî digire.

Enkî: Xwedayê zanatî.

Nîmmah (Nînhursag): Xanima mezin, dayik-xwedawend û xwedawenda erdê.

Nanna (Sîn): Xwedayê heyvê.

Utu (Şamaş): Xwedayê rojê, kurê xwedayê heyvê Nannayî.

Ecem (Queen): Qralîçe, xwedawenda malmezinan.

Înanna (Îştar): Xwedawenda evîn û zêdehî.

Nîntî: Tî, di zimanê Sumerî de hem tê wateya ‘jiyandin’ û him jî tê wateya ‘hestiyê parsû’. Navê Nîntî jî tê wateya ‘xanima jiyandin’ û ‘xanima hestiyê parsûyê’. Nîntî yek ji heşt xwedawendan e ku ji aliyê Nînhursag ve ji ber başkirina bedena Enkîyî hatiye afirandin. Li gorî çîrokê Enkî, yek ji kulîlkên qedexe xwariye û ji ber vê yekê ji aliyê Nînhursag ve hatiye naletkirin. Nînhursagê ji bo başkirina Enkîyî ji aliyê xwedayên din hat qanekirin. Ev çîrok, wek çavkanîya çîroka afirandina Adem û Hewayê ya di beşa Genesis (Afiriş) a Tewratê de derbas dibe, tê nirxandin.



Mîtosa Afirişê


Li gorî bawerîya Sumeran di destpêkê de esman û erd yek bû, paşê esman û erd ji aliyê xwedayan ve hat veqetandin.

Li gorî bawerîya Sumeran jêderka gerdûnê bi vî awayî tê şîrovekirin:

  1. Di destpêkê de behra primordial hebû; di derbarê jêderk û pêkhatina wê de tu tişt nayê gotin û di bîra Sumeran de dibe ku her tim heye.
  2. Behra primordial, çiyayê kozmîk çêkir ku ji yekbûna esmanê û erdê pêk tê.
  3. Dema ku xwedayan bi şiklê mirovan dihatin kesandin, Anu (esman) nêr û Kî (ax) mê bûn. Ji yekbûna Anu û Kî xwedayê hewayê Enlîl hat dinê.
  4. Xwedayê hewayê Enlîl esman ji erdê veqetand û bavê wî Anu esmanê girt, û Enlîl dayika xwe Kî û erdê girtin. Yekbûna Enlîl û dayîka wî Kî bû sedema destpêka sererastkirina gerdûnê, afirişa mirovan û damezrandina şaristanîyê.

Helbesta li jêrê ya Sumeran a bi navê “Gilgamêş, Enkîdu û Dîyarê Mirîyan” di derbarê vê mijarê de hin agahîyan dide. Li gorî helbestê di destpêkê de esman û erd yek bû û paşê ji hev veqetandin. Bi vî awayî afirandina mirovan hat fermankirin. Piştre xwedayê esmanê Anu li esmanê û xwedayê erdê Enlîl li erdê serwer bûn.


“Piştî ku esman ji erdê dûr dikeve, 

Piştî ku erd ji ezmên veqetiya, 

Piştî ku navê mirovê tê dayîn, 

Piştî ku Anu ezmanê bi dest xist, 

Piştî ku Enlîl erdê girt, 

Piştî ku Ereshkigal hate girtin û wek xelata Kurê hate birin, 

Piştî ku ew ber bi behrê çû, 

Piştî ku bi keştîyê ber bi Baba Kur ve çû, 

Piştî ku Enkî bi keştiyê ber bi Kur ve çû; 

(Kur) kevirên piçûk avêtin ji qralê re, 

Wî, kevirên mezin avêtin ji Enkî re; 

Kevirên wî yên biçûk, kevirên bi qasî destan, 

Kevirên wî yên mezin,…. kevirên qamîşan, 

Stûna piştî ya keştîya Enkîyê, 

Di şerê dişibe bahozeke êrîşkar de têk çû; 

Li hemberê qralê, avên di tenişta keştîyê de, 

Ew mîna guran daqurtandibû, 

Li hemberê Enkî, avên li pişt keştîyê, 

Wekî şêran lêdixist.” ¹



Afirandina Mirovan 


Di çavkanîyên mîtolojîya Sumeran de mirovan ji bo xizmetkirina xwedayan hatine afirandin. Xwedayê hewayê Enlîl bi mebesta xizmetkirina xwedayan û bi pêşniyara Enkîyî xwedawenda dexlê Aşnan û xwedayê gamêşê Laharî afirandine, lê belê her du jî rojekê bi hev ketine û karên xwe nekirine. Xwedayên ku li benda xizmetan in, ji ber kar û barên rûyê esmanê westiyane û di derbarê vê mijarê de serî li Enkîyî dane û gilî kirine. Ji ber xewa wî haya Enkîyî jê çênebûye, lê wî ferman daye ku xwedawend Nammu û xweda Nîmmah divê bi hev re mirovan biafirînin. Nînmah û Nammu “bi cebilandina gilkan a li ser avên kûr”, “bi şiklê xwedayan” mirovan afirandine ku hêzên wan ên nemirîyê nîne. Xwedayan, ji bo pîrozkirina afirandina mirovan merasimeke li darxistine û serxweş bûne, ji ber serxweşîyê 6 mirovên ku ji aliyê Nînmah ve hatine afirandin biqisûr bûne û mirovê ku ji aliyê Enkî ve hatiye afirandin jî ji hêla aqil û fizîkî ve biqisûr bûye. Enlîlî ku ji bo sererastkirina xetaya xwe ji Nînmahê alîkarî xwestiye û ji ber xetaya xwe hatiye naletkirin.


Di mîtolojîya Sumeran de di derbarê afirandina mirovan de efsaneyeke din a bi navê Adapa hatiye vegotin û tê fikirîn ku çavkanîya bawerîya Ademî ye. Mewêya qedexe, bihuşt û qewirîna jiyana bêdawî, agahî û hunerên şaristanîyê ku di çîroka Ademî de derbas dibin di efsaneya Adapayî de dişibe hev in.


Bandorên Bawerî û Mîtolojîya Sumeran 


Bawerîya Sumeran di mijara têgihîştina olên Rojhilata Navîn de ligel ola Misrî çavkanîya bingehîn e. Li gorî lêkolîner û nivîskar Arîf Tekînî, gelek hêmanên mîtolojîya Sumeran bi hevbandorîyên wekî sirgûniya Babîlê ya Cihûyan û bi riyên din ve guherîne, li cîhanê belav bûne, di pirtûkên olî û vegotinên çandî de cihên xwe girtine û heta îro hatine. Efsaneyên afiriş û tofan derdikevin pêş. Têmayên sereke; veqetandina esman û erdê, afirandina hemû tiştî ji avê û li ser avê, afirandina mirovan a ji gilkan û bi şiklê xwedayan, bi bikaranîna peyva Tî (aîdê mêran e) – ya ku di zimanê Sumeran de tê wateya puxteya jiyanê û parsû- re afirandina jinan, mirovên pêşî ku hezar salan an jî bi hezaran salan jiyane, hewla mirovan a ji bo gihîştina agahîya li ser esmanê û ji ber vê yekê hêrsbûna xwedayan, çîroka Tofanê, çêkirina keştîyan û li keştîyê anîna cotek ji her afirîdên giyandar. Destana Gilgamêşê di vê mijarê de mînakeke herî baş, girîng û zelal e ku li gorî mîtolojîya Sumeran Ziusudra ji tofanê xelas bûye û li gorî destana Gilgamêşê ya li Babîlê Utnapiştim ji tofanê xelas bûye.*


Li gorî lêkolîner û nivîskar Orhan Hançerlîoglu; “Girîngiya herî mezin a xwedayê Sumeran Mardûkî ew e ku çavkanîya sê olên mezin ên yekxwedatî ye. Piranîya çîrokên li Tewrat û Încîlê efsaneyên Sumeran in. Efsaneya Sumeran ku eslê çîroka Nûh û Tofanê ye, çar hezar salan beriya Tewrat û Încîlê ye. Dîsa li heman herêmê, bûye çavkanîyên zagonên Qral Hamurabî ku di sedsala 18’an a B.Zyê (berî zayînê) jiyaye û qaydeyên Tewratê.”** Motîf û karakterên hin vegotinên Tewratê yên Samîyan ku tê gotin piştî esareta Babîlê hatine nivîsandin, dişibe çîrokên olî yên Sumeran in.***


Çavkanî: 


“Ferheng Somerî Kurdî & Kurdî Somerî”. Mamê Elî & Suleyman Yildirim. Weşanên J&J (2011)

“Destana Gilgamêşî”. Wergêr: Deham Evdilfetah. Weşanên Wardozê, Destan, (2019)

*”Sümerlerden İslam’a Kutsal Kitaplar ve Dinler”. Arif Tekin. Berfin Yayınları (2017)
**”Düşünce Tarihi”. Orhan Hançerlioğlu.

https://web.itu.edu.tr/~bulu/favorite_books_files/dusunce_tarihi_v01.pdf

***https://tr.wikipedia.org/wiki/Belgesel_hipotez

“Sümerler: Tarihleri, Kültürleri ve Karakterleri”. Samuel Noah Kramer. Alfa Yayınları (2024)

“Sümer Mitolojisi”. Samuel Noah Kramer. Kabalcı Yayınevi-Doruk Yayınları (2020)

“Tarih Sümer’de Başlar”. Samuel Noah Kramer. Kabalcı Yayınevi-Doruk Yayınları (2020)

“Sümerlerin Kurnaz Tanrısı Enki”. Samuel Noah Kramer. Kabalcı Yayınevi-Doruk Yayınları (2020)

https://ku.wikipedia.org/wiki/Mîtolojiya_Mezopotamyayê

https://en.wikipedia.org/wiki/Sumerian_religion

https://ku.wikipedia.org/wiki/Sumer

https://tr.wikipedia.org/wiki/Sümer_mitolojisi

¹ Helbest ji aliyê Rûmet Med (Onur Kaya) ve hate wergerandin.


*Ev nivîs cara yekem di hejmara yekem a e-kovara The Raising of Kurdsê de hate weşandin. (Rêbendana 2025ê)

Hejmara yekem a e-kovara "FotoDîmen"ê hat weşandin | E-dergi "FotoDîmen"in ilk sayısı yayınlandı

E-kovara wêneyan "FotoDîmen" dest bi weşanê kir! - E-fotoğraf dergisi "FotoDîmen" yayına başladı!

Hejmara yekem a kovara "FotoDîmen"ê | "FotoDîmen" dergisi'nin ilk sayısı: 

www.fotodimen.wordpress.com

Yek ji derhênerên pêşeng û herî serketî yên Sînemaya Kurdî: Behmen Qubadî


 Nivîs: Rûmet Med

Derhêner, senarîst û çêkerê navdar ê kurd Behmen Qubadî di sala 1969ê de li bajarê Baneyê ya Rojhilatê hate dinê û yek ji sînemagerên pêşeng û girîng ên Sînemaya Kurdî ye ku bi fîlmên xwe ve li hemû cîhanê tê naskirin. Qubadî di fîlmên xwe de bi giştî mijar û pirsgirêkên netewî, civakî, zayendî, çînî, aborî, takekesî radixe ber çavan, û babet û têmayên wekî sînor, bêwarî, evîn, mirin, xizanî di fîlmên wî de derdikevin pêş.

Behmen Qubadî hêj di 12 saliya xwe de li bajarê Sineyê bi amatorî tevlî li koma derhenerên filman bû, di salên perwerdebûna xwe de di radyoyeke de xebitî û li Îranê ji Dibistana Çapdêrî perwerdehîya Derhênerîya Fîlman dît. Ji ber bûyerên wê demê mala xwe bar kir li Sîneyê, di 1992ê de ji bo perwerdehîya bilind çû li Tehranê ku ji sala 1998ê pê ve dest bi karê wênekarîya pişesazîyê kir û perwerdehîya wî ya sînemayê nîvçe ma. Di navbera salên 1989-1998an de bi kamereya xwe ya 8 mm’î re gelek kurtefîlm kişandin û fîlmên wî di bernameya gelek festîvalên fîlman ên navneteweyî de hatin nîşandan û xelat girtin.


Kurtefîlmê Behmen Qubadî yê “Jiyana li Mijê” (Life in Fog / Nîv-belgefîlm, 1997) li cîhanê deng veda, ji Festîvala Fîlman a Clermont-Ferrandê Xelata Taybet a Jurîyê girt û li gelek festîvalên fîlman hate nîşandayîn ku ji bo Sînemaya Îranê fîlmekî girîng e. Qubadî bi yekem fîlmê xwe yê metrajdirêj ê bi navê “Dema Hespên Serxweş” (2000) re derket li pêşberî temaşevanên sînemayê ku mijara fîlmê li sînorê derbas dibe û rûyê mirin, xizanî û hêvîyê nîşan dide. “Dema Hespên Serxweş” ji Festîvala Fîlman a Cannesê Xelatên “Kameraya Zêrîn”, “Sînemagerê Ciwan” û “FIPRESCI” girtin. Behmen Qubadî, heman salê di fîlmê derhênerê navdar Abbas Kîarostemî yê “Bad ma ra khahad bord” de weke alîkarê sereke cih girt û di fîlmê Semira Mahmelbaf ê bi navê “Textê Reş” (2000) de bi rola mamoste, weke serlîstikvan lîst ku mijara vî fîlmê di dema komkujiya Helepceyê de diqewime. Fîlmê “Textê Reş” him qala atmosfera piştî Helepceyê û rewşa civakê ya wê demê dike him jî jiyanên kolberên Kurd ên ku piraniya wan zarok in tîne li ber perdeya spî.

Piştî vî fîlmê di sala 2002yê de fîlmê Qubadî yê “Awaza Dayîka Niştiman” (Stranên Welatê Dayika Min / Gomgashtei Dar Aragh) tê. “Awaza Dayîka Niştiman” di sîya şerê de derbas dibe û behsa çîroka stranbêjê kal Mîrza dike ku li Henareyê digere, fîlm, êş û janên gelê Kurd radixe ber çavan.  Di 2004ê de fîlmê wî yê “Kûsî Jî Dikarin Bifirin” ket vîzyonê. “Kûsî Jî Dikarin Bifirin” çîroka jiyanên xwişkeke û du birayên kurd tîne li ber perdeya sînemayê, fîlm Festîvalên Fîlman ên Berlîn, San Sebastian û Chicago jî tê de ji bernameya gelek festîvalên fîlman xelat girtin. Derhêner di derbarê fîlmê de gotibû “Ez dixwazim fîlmê xwe diyarî/îthaf li hemû zarokên bêguneh ên cîhanê bikim ku bûne qurbanî li polîtîkayên dîktator û faşîstan.”


Fîlmê derhênerê navdar Behmen Qubadî yê “Nîvê Heyvê” (2006) behsa çîroka muzîkjenê kurd Mamoyî dike ku dixwaze ji bo konserê biçe li Kurdistana Iraqê û di rê de rastî stranbêja kurd Heşoyê tê. Wê demê li Îranê qedexe ye ku jin li pêşîya mêran bistirin. “Nîvê Heyvê” li bernameya gelek festîvalên cîhanê hate nîşandayîn û ji Festîvalên Fîlman ên Stenbol û Ewrasyayê ya Qazaxistanê xelat standin. Derhêner piştî sê salan bi fîlmê “No One Knows About Persian Cats” (2009) û di 2012ê de bi fîlmê “Demsala Kerkedan” ve derket li pêşberî temaşevanan. Fîlmê “No One Knows About Persian Cats” ji beşa Nerîneke Diyar a Festîvala Fîlman a Navneteweyî ya Cannesê Xelata Taybet a Jurîyê girt.

“Demsala Kerkedenan” îlhama xwe ji çîroka jiyana helbestvanekî kurd Sadegh Kamangarê digire, atmosfer û bûyêrên wê çaxê nîşan dide ku tê de lîstikvanên navdar ên sînemaya cîhanê yên Monica Belluccî û Behruz Vusukî jî lîstine. Sahel Farzan û hevsara wî Mîna di fîlmê de têne heps kirin, Mîna piştî deh salan ji girtîgehê derdikevê û dibêjin mêrê te jiyana xwe ji dest daye. Mîna li dû vê bûyerê, du zarokên xwe digire cem xwe û bi hev re diçin li Stenbolê. Piştî 20 salan Sahel jî ji girtîgehê derdikeve û malbata xwe digere. Fîlm, ji Xelatên Filman a Asya Pasîfîkê di gelek beşan de xelat standin.

Derhênerê xelatgirtî yê kurd Behmen Qubadî di 2014ê de derhênerîya beşa ‘Kabokî’ ya belgefîlma “Words with Gods”ê kir ku ji aliyê 9 derhêneran ve hate kişandin û li bernameya Festîvala Fîlman a Venedîkê li derveyî pêşbazîyê hatibû nîşandayîn. Qubadî di sala 2015ê de bi belgefîlma xwe ya “Ala Bêwelat” (A Flag Without a Country) re bal kişand li ser jiyanên penaberên Kurd û rûyê şeran. Derhêner, herî dawî bi fîlmê xwe yê “Çar Dîwar” (2021) re derket li pêşberî sînemahezan ku qala çîroka muzîkjen Boranî dike. Gelek lîstikvanên navdar di fîlmê de lîstine.

(26.10.2022)

Bu makale: Sosyalist Mezopotamya / Sayı: 13 / Aralık 2022 (PDF) yayınlanmıştır.

Kurtefîlmên wî: From Another Angle (1989), A Glance (1990), Golbajî (1991), Z like Zendegi (L like Life, 1991), From Other Point of View (1991), Balcony (1992), Private M. Hosseini (1992), Just a Glance (1992), Barbershop (Sartarash Khane / Barber’s, 1993), Pantol (1993), , The Pigeon of Nader Flew (Nader’s Pigeon Flew, 1994), Again Rain with Melody (1995), Life in Fog (1995), That Man Came Along (1995), Party (1996), Like Mother (1996), God’s Fish (1996), Notebook’s Quote (1996), Ding (1996), Telephone Booth (1997), Ballads of Plain’s Girl (1998), War is Over (2003), Daf (2003)

Çavkanî: 

Kürt Sineması: Yurtsuzluk, Sınır ve Ölüm (Sînemaya Kurdî: Bêwelatî, Sînor û Mirin), Rûpel: 137-204. Nivîskar/Amadekar: Mizgîn Müjde Arslan. Weşanxane: Agora Kitaplığı.

Göçebe İmajlar: Bahman Ghobadi ve Sineması. (Nimayên Koçer: Behmen Qubadî û Sînemaya Wî). Nivîskar: Nîhat Nuyan – Weşanên Avesta

Devletsiz Bir Ulusun Sineması (Sînemaya Neteweyekî Bêdewlet), rûpel: 91-110. Nivîskar: Soner Sert – Weşanên Dipnot.

“Gemideki Hayalet: Türk Sinemasında Kürtlüğün ve Türklüğün Kuruluşu” (Spêleya di Keştî de: Sazkirina Kurdîtî û Tirkatî ya di Sînemaya Tirkî de), rûpel: 330-337. Nivîskar: Sebahattîn Şen – Weşanên Metis.

Hejmara 8emîn ya Kovara Zarema (2016)  

Kaplumbağalar da Uçar (Kûsî Jî Dikarin Bifirin). Nivîskar: Behmen Qubadî – Weşanên Avesta 

http://mijfilm.com/

https://ku.wikipedia.org/wiki/Behmen_Qubad%C3%AE

https://tr.wikipedia.org/wiki/Behmen_Kubadi

https://sinemayaserbixwe.com/di-dile-xwezaya-jiyane-de-ciroken-rastin-texte-res/

https://www.imdb.com/name/nm0315842/

https://iffr.com/en/persons/bahman-ghobadi

***


Rûmet Jî Digîre

Ewrekî di kanîya çavên te de

Hema hema barand û barî.
Tu wekî avê dixwînî

Ên ku di dilê min de derbas dibin.
Cîhanê dît,

Em qewixandin…

Rondikên xwe negirî,
Rûmet jî digîre…
Bihêle, bila rûyê esmanê bê şûştin,
Were şûştin tîrêjên roavabûnê
Yên ku lacîwerd, kesk, zer.

Va ye, em dîsa di berbangê de ne
Tiptazî
Û hêşîn.

Va ye, tu dibêjî qey bayê çiyayê ye
Û va ye, tu dibêjî qey bahor e…

Tu kes nikare, ew nênûka ku em jê dikin
Û ji davêjin re jî tiştekî bibêje.
Tu keça herî bedew
A hemû galaksîyan e,

Ez jî cewher im êdî,
Cewherê tirafê me,
Tirafa sewdaserîyê
A ku Prometheus dişewitand…

Ne di enîya me de şermek,
Ne di binçengê me de
Xaça veşartî.
Me ji vî gelê hez kir
Û ji vî welatê
Ev e sûcê me yê pîroz
Û ê nayê efûkirin…

Helbest: Ahmed Arif

Wergêr: Rûmet Med

*Ev nivîs û werger cara yekem di hejmara 13emîn a kovara Sosyalîst Mezopotamyayê de hate weşandin. (Berfanbar, 2022)