Wext rêçên êşê dikişe
Di kolanên jiyanê de hemû pir in bîranînan
Wekî mirinê mezin dibe, rengê hêvîyê mîna rojeke yê germ
Şeveqan dirêj dibin di dengê bergehê de, xiyala rastînê bêdeng nabe...
(Acının izlerini taşır zaman
Yaşamın sokaklarında birer köprüdür anılar
Ölüm gibi büyür umudun sıcak bir gün gibi rengi
Sabahlar uzar ufkun sesinde, gerçeğin düşü susmaz...)
Helbest: Rûmet Med
Meha Hezîrana 2016'ê
Hiç yorum yok: